همه مطالب
اعمال شب بيست و هفتم در ايام البيض
شب مبعث و از ليالى متبرّكه است و در آن چند عملست:
اوّل : شيخ در مصباح فرموده روايت شده از حضرت ابو جعفر امام جواد عليه السلام كه فرمود همانا در رجب شبى است كه بهتر است از آنچه كه ميتابد برآن آفتاب و آن شب بيست و هفتم رجب است كه در صبح آن پيغمبرخدا صَلَّى اللَّهِ عَلِيهِ وَاله به رسالت مبعوث گرديد و بدرستى كه از براى عامل در آن شب از شيعه ما اجر عمل شصت سال است بخدمت آنحضرت عرض شد كه عمل در آن شب چيست فرمود چون بجا آوردى نماز عشا را و به رختخواب رفتى پس بيدار مى شوى هر ساعتى كه خواستى از شب تا پيش از نيمه آن و بجا مى آورى دوازده ركعت نماز مى خوانى در هر ركعتى حمد و سوره اى از سوره هاى كوچك مفصّل ومفصّل ازسوره محمّد است تا آخرقرآن پس چون سلام دادى درهر دو ركعتى وفارغ شدى ازنمازها مى نشينى بعدازسلام و مى خوانى حمد را هفت مرتبه و مُعَوَّذَتَيْن را هفت مرتبه وقُلْ هُوَ اللّهُ اَحَدٌ و قُلْ يا اَيُّها الْكافِرُونَ هركدام را هفت مرتبه و اِنّا اَنْزَلْناهُ و آية الكرسى هر كدام را هفت مرتبه و بخوان در عقب همه اين دعا را :
اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى لَمْ يَتَّخِذْ وَلَداً وَلَمْ يَكُنْ لَهُ شَريكٌ فى الْمُلْكِ وَلَمْ يَكُنْ لَهُ وَلِىُّ مِنَ
ستايش خاص خدايى است كه نگيرد فرزندى و نيست براى او در فرمانروايى شريكى و نيست برايش ياورى از
الذُّلِّ وَكَبِّرْهُ تَكْبيراً اَللّهُمَّ اِنّى اَسئَلُكَ بِمَعاقِدِ عِزِّكَ عَلَى اَرْكانِ
خوارى و به بزرگى كامل بزرگش شمار خدايا از تو خواهم به حق چيزهايى كه موجبات عزتت برپايه هاى
عَرْشِكَ وَمُنْتَهَى الرَّحْمَةِ مِنْ كِتابِكَ وَبِاسْمِكَ الاْعْظَمِ الاْعْظَمِ
عرشت مى باشد و به حق سرحد نهايى رحمتت از كتابت و به نام بزرگتر بزرگتر
الاْعْظَمِ وَذِكْرِكَ الاْعْلىَ الاْعْلىَ الاْعْلى وَبِكَلِماتِكَ التّامّاتِ اَنْ
بزرگترت و به حق ذكرت كه والاتر و برتر و اعلى است و به كلمات تام و تمامت كه
تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَاَنْ تَفْعَلَ بى ما اَنْتَ اَهْلُهُ پس بخوان هر دعائى
درود فرستى بر محمد و آلش و انجام دهى درباره من آنچه را تو شايسته آنى * * * * * * *
كه خواستى و مستحبّ است غسل در اين شب و گذشت در شب نيمه نمازيكه در اين شب نيز خوانده مى شود.
دوّم : زيارت حضرت اميرالمؤ منين عليه السلام كه افضل اعمال اين شب است و از براى آنحضرت در اين شب سه زيارت است كه در باب زيارات به آن اشاره خواهد شد انشاءالله و بدان كه ابو عبدالله محمد بن بطوطه كه يكى از علماء اهل سنت است و در ششصد سال پيش از اين زمان بوده در سفرنامه خود كه معروفست برحله ابن بطوطه در بيان وُرود خود از مكه معظمه به نجف اشرف ذكر كرده روضه و قبر مبارك مولايمان اميرالمؤ منين عليه السلام را و گفته اهل اين شهر تمامى رافضى هستند و از براى اين روضه مباركه كراماتى ظاهر شده از جمله آنكه در شب بيست و هفتم ماه رجب كه نام آن شب نزد اهل آنجا لَيْلَةُ الْمَحْيا است مى آورند از عراقين و خراسان و بلادِ فارس و رُوم هر شَل و مفلوج و زمين گيرى كه هست و جمع مى شود از آنها قريب سى چهل نفر در آنجا پس بعد از عشا مى آورند اين مبتلايان را نزد ضريح مقدّس و مردم جمع مى شوند و منتظرند خوب شدن و برخاستن آنها را و اين جماعت مردم بعضى نماز مى خوانند و بعضى ذكر مى گويند و بعضى قرآن تلاوت مى كنند و بعضى تماشاى روضه مى كنند تا آنكه بگذرد نصف يا دو ثلث از شب آن وقت جميع اين مبتلايان و زمين گيران كه حركت نمى توانستند بكنند برميخيزند در حاليكه صحيح و تندرست مى باشند وعلّتى در آنها نيست و مى گويند لا اِلهَ اِلا اللّهُ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللّهِ عَلَىُّ وَلی ُّ اللّهِ و اين امريست مشهور و مُسْتَفيض و من خودم آنشب را در آنجا درك نكردم لكن از مردمان ثقه كه اعتماد بر قول آنها بود شنيدم و هم ديدم در مدرسه اى كه مهمانخانه آن حضرت است سه نفر زمينگير كه قادر بر حركت نبودند يكى از اهل روم و ديگرى از اهل اصفهان و سيّمى از اهل خراسان بود از آنها پرسيدم چگونه شما خوب نشده ايد و اينجا مانده ايد گفتند ما به شب بيست و هفتم نرسيده ايم و همين جا مانده ايم تا شب بيست و هفتم آينده كه شفا بگيريم و از براى اين شب مردم زياد از شهرها جمع مى شوند و بازار بزرگى اقامه مى شود تا مدّت ده روز فقير گويد: مبادا استِبْعاد كنى اين مطلب را همانا معجزات و كراماتى كه از اين مشاهد مشرّفه بروز كرده و
به تواتر رسيده زياده از آن است كه احصا شود و در ماه شوّال گذشته سنه هزار و سيصد و چهل و سه در حرم مطهّر حضرت ثامن الا ئِمّة الهُداة و ضامِنُ الاَمَّةِ العُصاةِ مَوْلانا اَبُو الْحَسَنِ عَلِىُّ بْنُمُوسى الرِّضا صَلَواتُ اللّهِ عَلَيْهِ سه نفر زن كه هر كدام به سبب مرض فلج و نَحْو آن زمين گير شده بودند و اطبّاء و دكترها از معالجه آنها عاجز شده بودند شفا يافتند و اين معجزات از آن قبر مطهّر بر همه واضح و آشكارا گرديد مانند نمودار شدن خورشيد در سماء صاحيّه مثل باز شدن دَرِ دروازه نجف اشرف برروى عربهاى باديه وبحدِّى اين مطلب واضح بودكه نقل شد دكترهايى كه مطلّع بر مرضهاى آن زنها بودند تصديق نمودند با آنكه در اين باب خيلى دقيق بودند بلكه بعضى از آنها تصديق خود را بر شفاء آنها نوشتند و اگر ملاحظه اختصار و عدم مناسبت محل نبود قصّه آنها را نقل مى نمودم وَلَقَدْ اَجادَ شَيْخُنا الحُرُّ العامِلى فى اُرْجُوزَتِهِ:
|
وَما بَدا مِنْ بَرَكاتِ مَشْهَدهِ |
في كُلِّ يَوْمٍ اَمْسُهُ مِثْلُ غَدِهِ |
|
وَكَشِفَا الْعمى وَالمَرْضى بِهِ |
اِجابَةُ الدُّعاءِ في اَعْتابِهِ |
سوّم : شيخ كفعمى در بلد الا مين فرموده كه در شب مبعث اين دعا را بخوانند :
اَللّهُمَّ اِنّى اَسئَلُكَ بِالتَّجَلِىِ الاْعْظَمِ فى هذِهِ اللَّيْلَةِ مِنَ الشَّهْرِ الْمُعَظَّمِ وَالْمُرْسَلِ
خدايا از تو خواهم به حق بزرگترين تجلى (تو) در اين شب از اين ماه بزرگ و به حق آن فرستاده
الْمُكَرَّمِ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَاَنْ تَغْفِرَ لَنا ما اَنْتَ بِهِ مِنّا اَعْلَمُ
گرامى كه درود فرستى بر محمد و آلش و بيامرزى براى ما آنچه را تو بدان از ما داناترى
يا مَنْ يَعْلَمُ وَلا نَعْلَمُ اَللّهُمَّ بارِكْ لَنا فى لَيْلَتِنا هذِهِ الَّتى بِشَرَفِ
اى كه مى دانى و ما نمى دانيم خدايا مبارك گردان بر ما در اين شبى كه به واسطه شرافت
الرِّسالَةِ فَضَّلْتَها وَبِكَرامَتِكَ اَجْلَلْتَها وَبِالْمَحَلِّ الشَّريفِ اَحْلَلْتَها
رسالت آن را فضيلت دادى و به كرامت خويش بزرگش كردى و به جاى باشرافتى درش آوردى
اَللّهُمَّ فَاِنّا نَسْئَلُكَ بِالْمَبْعَثِ الشَّريفِ وَالسَّيِّدِ اللَّطيفِ وَالْعُنْصُرِ
خدايا پس از تو خواهيم به آن بعثت شريف و آن آقاى بالطف و عنصر
الْعَفيفِ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَ اَنْ تَجْعَلَ اَعْمالَنا فى هذِهِ
پارسا كه درود فرستى بر محمد و آلش و قرار دهى اعمال ما را در اين
اللَّيْلَةِ وَفى سايِرِ اللَّيالى مَقْبُولَةً وَذُنُوبَنا مَغْفُورَةً وَحَسَناتِنا
شب و در ساير شبها پذيرفته درگاهت و گناهانمان را آمرزيده و نيكيهايمان را مورد
مَشْكُورَةً وَسَيِّئاتِنا مَسْتُورَةً وَقُلوُبَنا بِحُسْنِ الْقَوْلِ مَسْرُورَةً
قدردانى و بديهايمان را پوشيده و دلهامان را به گفتار نيك خرسند
وَاَرْزاقَنا مِنْ لَدُنْكَ بِالْيُسْرِ مَدْرُورَةً اَللّهُمَّ اِنَّكَ تَرى وَلا تُرى
و روزيهايمان را از نزد خود به آسانى فراوان ، خدايا تو مى بينى ولى خودت ديده نمى شوى
وَاَنْتَ بِالْمَنْظَرِ الاْعْلى وَاِنَّ اِلَيْكَ الرُّجْعى وَالْمُنْتَهى وَاِنَّ لَكَ
و تو در بلندترين ديدگاهى و بطور مسلم بازگشت و پايان بسوى توست و
الْمَماتَ وَالْمَحْيا وَاِنَّ لَكَ الاْخِرَةَ وَالاُْولى اَللّهُمَّ اِنّا نَعُوذُ بِكَ اَنْ
مرگ و زندگى بدست تو است و انجام و آغاز از آن تو است خدايا ما به تو پناه مى بريم از
نَذِلَّ وَنَخْزى وَاَنْ نَاءتِىَ ما عَنْهُ تَنْهى اَللّهُمَّ اِنّا نَسْئَلُكَ الْجَنَّةَ
خوار شدن و رسوايى و دست زدن ب
خواص ریواس
ریواس یا ریباس، گیاهی است از تیره ی ترشک ها ( هفت بندها ) و دارای ساقه های هوایی و برگ های آن محتوی
مواد ذخیره ای و اسیدی است و به همین جهت مورد استفاده ی خوراکی قرار می گیرد.
ریواس هنگام بهار در نواحی گوناگون ایران، دامنه ی کوه ها، کنار رودخانه ها و مناطق برخوردار از آب های راکد می
روید و برگ ضخیم و گوشت دار این گیاه مصرف غذایی دارد. تکثیر ریواس معمولاً با کشت در خزانه و انتقال به کشتزار
و یا از طریق کشت بذر تازه صورت می گیرد.
خواص درمانی :
ریواس طبیعت سرد دارد و دارای ویتامین ها و املاح معدنی گوناگونی است. برای تمامی اعضای بدن، ماده ی غذایی
بسیار ممتازی شمرده می شود و اثر شگفت انگیز و معجزه آسایی دارد. قابض است و برای تقویت
معده و کبد مفید می باشد. خوردن ریواس برای بیماران تب دار و بی اشتها مفید بوده و یرقان ، وسواس ،
سستی را درمان می نماید. در این گونه موارد می توان 100 گرم از آب ریواس یا رب ریواس را میل کرد. صفرا و دل به
هم خوردگی را رفع می کند و برای حصبه و اسهال گرم صفراوی مفید بوده و کرم کُش است. خوردن ریواس را نباید
در برنامه ی غذایی از یاد بُرد. ریواس را برای تهیه ی خورش، کمپوت، مربا و شربت مورد استفاده قرار می دهند.
سعی کنید در مصرف ریواس زیاده روی نکنید.
مفیدترین طریقه مصرف آن، مصرف آب ریواس همراه با آب
هویج ، کرفس ، خیار و سیب می باشد که یک سوم آب ریواس و دو سوم بقیه مواد است.
ریواس اثر ملین داشته و اشتها آور است و برای
افزایش اشتها و یبوست مفید می باشد. مصرف ریواس برای مبتلایان به سنگ کلیه و ناراحتی های مثانه خطرناک
است.
شیر مادرانی که ریواس می خورند، در نوزادان تولید
اسهال می کند. ریواس، مقوی قلب و اعصاب بوده و برای درمان بواسیر مفید است.
ریواس به عنوان فعال کننده ی عملکرد دستگاه گوارش، ناقل نمک های صفراوی و محرک ترشح کبد شناخته شده
است. نخستین کار کرد آن در دهان این است که با تحریک جوانه های چشایی به واسطه ی مزه ی تلخ خوشایندش،
موجب پاک شدن حفره ی دهان شده و
دهان را برای چشیدن غذای بعدی آماده می سازد. این گیاه در معده سبب افزایش ترشح معدی و تحریک آن می
شود. در نتیجه به طور کلی باعث بهبود عملکرد معده می گردد.
علاوه بر این با تحریک ترشح نمک های صفراوی از کبد، به تنظیم جذب چربی از روده کمک می کند.
ریواس خاصیت مسهلی، ضد التهابی و متعادل کننده ی عملکرد روده ها (درمان یبوست و اسهال) را داشته و در
درمان یرقان، خونریزی معدی- روده ای، اختلال قاعدگی، ورم ملتحمه ی چشم، جراحات ناشی از ضربات و صدمات
جسمانی،
زخم های چرکی سطحی و سوختگی های حاصل از حرارت کاربرد دارد.
ارزش تغذیه ای 85 گرم ریواس:
انرژی ... 29 کیلو کالری
چربی ... 2/0 گرم
پروتئین ... 8/0 گرم
کربوهیدرات ... 7 گرم
کلسیم ... 266 میلی گرم
سدیم ... 5 میلی گرم
پتاسیم ... 148 میلی گرم
ویتامین ث ... 7 میلی گرم
ویتامین آ ... 100 تا 300 واحد بین المللی.
ادامه خواص در ادامه مطلب
نویسنده : اميرعباس
برچسب‌ها: خواص ریواس , خاصيت ريواس, خواص, خاصيت, ريواس,
خاصيت تره :
درمان تمامی عفونت ها،تره از جمله سبزی های معروف و خوردنی است كه ساقه ندارد و بركهای آن دراز و تا خورده
است و به نام«گندزدا» نیز خوانده می شود.
ـ تره ناراحتی طحال را برطرف می كند.
ـ تره از نظر خواص غذا و شفا و درمان شبیه سیر وپیاز است، ولی طعم و بوی آن ملایم تر از آْنهاست و دهان را
خوشبو می كند.
ـ مصزف تازه رای رفع یبوست دائمی، ترش كردن غذا و سوء هاضمه، رفع چاقی و تسكین درد مفاصل و نقرس مفید
است.
ـ مصرف سوپ یا شربت تره برای معالجة تمام بیماری های حاد و مزمن دستگاه تنفس اثر شفا بخش دارد، مثلاً در
گریپ، گلو درد، گرفتگی صدا و سیاه سرفه مفید بوده و اثر خلط آور دارد و در این مواد اضافه كرده كمی عسل به آب
تره و مصرف آن مفید تر است.
ـ تره از سبزی های مدر(ادرار آور) است و لذا خوردن سوپ یا شربت تره و یا جوشانده 4 گرم تخم تره در یك لیتر آب
برای حبس البول، آب آوردن بافت ها، دفع سنگ كلیه و تسكین قولنج مفید است.
ـ خوردن تره كه در سكه پرورده شده باشد، برای دفع سنگ كیسه صفرا وتورم طحال مفید است.
ـ تره پخته و نیم گرم را چنانچه در محل بوا سیر قرار دهند اثر شفا بخش دارد، همچنین خوردن 15 گرم آب تره خام،
خونریزی بوا سیر را قطع می كند.
ـ مالیدن آب تره یا له كرده آن بر روی پوست برای درمان كهیر و رفع خارش مخصوصاً اگر با سماق مخلوط شود مؤثر
است.
ـ مخلوط آب تره با سماق را چنانچه بر روی زگیل بمالند اثر شفا بخش دارد.
ـ تره، ملین، مقوی هاضمه و پیشاب آور است.
ـ تره دارای مقدار زیادی آهن است و ویتامین«ث» به مقدار زیادی در برگ های سبز آن وجود دارد مخصوصاً در هنگام
تابستان ویتامین های ب1 ـ ب2 در تره یافت می شود و دارای كاراتین نیز است.
ـ تره به واسطه داشتن سلولز، نفخ آور است. لذا برای اشخاصی كه مبتلا به اختلالات روده هستند چندان خوب
نیست.
ـ جوشانده تره در رفع ذات الریه و رسوبات ادرای كمك زیادی می كند.
ـ مصرف جوشانده و شربت تره، در موارد گرفتگی صدا، زكام، سرفه، برونشیت و تمامی اختلالات حاد دستگاه
تنفشی مؤثر است.
ـ انواع تره فشار خون را پایین می آورد و خوردن آن برای معالجه تمامی عفونت ها مفید است.
ـ در كاربرد خارجی، اگر تره به صورت له شده بر روی محل گزیدگی زنبور قرار گیرد، باعث تسكین درد می شود.
ـ خوردن 9 گرم تخم تره بو داده در روز، برای درمان اسهال مزمن و نفخ شكم مفید است.
ـ برای بند آمدن خونریزی بینی، چند قطره مخلوط از آب تره با سركه را دربینی بچكانید. در این موقع متوجه خواهید
شد كه خونریزی بینی بند می آید.
ـ ضماد (مرهم) تخم تره، برای معالجه كك و مك، معالجه پیسی و تسكین دردهای عصبی و تحریكات جلدی اثر شفا
بخش دارد.
تاریخ : پنج شنبه 9 خرداد 1392 زمان : 21:11نویسنده : اميرعباس
برچسب‌ها: خواص تره, خاصيت تره, خاصيت, تره,
خواص اسفناج
اسفناج یا اسپیناج گیاه بومی ایران است و از اوایل قرن اول میلادی کم کم به نقاط دیگر دنیا راه یافت. طوری که در تاریخ مسطور است اسفناج در قرن هفتم در چین و در قرن دوازدهم در اسپانیا کشت می شده است.
اسفناج، گیاهی است یک ساله، دارای ساقه ای راست، به ارتفاع نیم متر که برگ های آن پهن و نرم مثلثی شکل به رنگ سبز می باشد. اسفناج نسبت به سرمای زمستان مقاوم است.
دو نوع اسفناج وجود دارد که بنام پاییزه و بهاره نامیده می شود. اسفناج بهاره، در فصل بهار کاشته می شود و به اسفناج انگلیسی معروف است. نوع پاییزه آن که به خاک بسیار غنی احتیاج دارد، در پائیز کاشته می شود. گل های اسفناج به رنگ سبز کمرنگ می باشد.
اسفناج چون دارای مواد غذایی فراوانی است کشت آن امروز در تمام نقاط دنیا معمول است.
تركیبات شیمیایی :
اسفناج از نظر داشتن ویتامین B3 بسیار غنی است، بنابراین داروی مهمی برای برطرف كردن بیماری پلاگر است. پلاگر یک نوع بیماری است که به علت کمبود ویتامین B3 در بدن به وجود می آید و نشانه های آن شامل: ضعف بدن، تشنج، اختلال در دستگاه هاضمه و بوجود آمدن لکه های قرمز روی بدن است.
اسفناج مقدار زیادی آهن، کلسیم، سدیم، پتاسیم، ید، مس، منیزیم ، لسیتین ، کلروفیل ، کاروتن ، اسید اگزالیک و اسید ارسنیک دارد و به علت داشتن منیزیم، جلوی پیشرفت سرطان را می گیرد.
خواص غذایی و سلامتی :
برگ اسفناج از نظر طب قدیم ایران كمی سرد است و برخی عقیده دارند كه متعادل است، یعنی نه سرد است و نه گرم.
1) برگ اسفناج منبع غنی ویتامین A ، B3 ، C و آهن و پتاسیم می باشد.
2) بدن را قلیایی می كند.
3) خنك كننده است و برای پایین آوردن تب مفید است.
4) ورم روده كوچك را رفع می كند.
5) برای ورم ریه مفید است.
6) ملین است و یبوست را برطرف می كند.
7) برای لاغر شدن و كم كردن وزن مفید است.
8) اسفناج به دلیل داشتن ماده ای بنام اسپیناسین، هضم غذا را تسریع می كند. این ماده باعث تحریك معده و ازدیاد ترشحات آن می شود.
9) خوردن اسفناج پخته یا بورانی در رفع تشنگی موثر است.
10) غرغره آب خام یا پخته ی اسفناج، برای از بین بردن ورم و درد گلو مفید است.
11) برای رفع سرفه های خشك ،برگ اسفناج را با جو پوست كنده و روغن بادام بپزید و بخورید.
12) آش اسفناج با گشنیز ، برای سردردهایی كه ناشی از سوء هاضمه و اختلال دستگاه گوارش است، مفید می باشد.
13) اگر آش اسفناج را با آب لیمو و سماق یا آب غوره بخورید، سردردهای ناشی از اختلال كیسه صفرا را برطرف می كند.
14) خوردن اسفناج از سرطان جلوگیری می كند، مخصوصا در افرادی كه به مصرف الكل و سیگار عادت دارند.
15) تحقیقات دانشمندان نشان داده است كه اسفناج در پیشگیری از سرطان روده بزرگ، معده، پروستات، حنجره و رحم موثر است.
ادامه خواص در ادامه مطلب
نویسنده : اميرعباس
برچسب‌ها: خواص اسفناج, خواص, خاصيت, اسفناج, گياه اسفناج, خاصيت اسفناج,
زيارت امام علي(ع)"قسمت سوم"